Η ΕΣΚΑΝΑ στέφθηκε πρωταθλήτρια στο διενωσιακό πρωτάθλημα U15 και η Μεικτή Νότου σε αυτό των U16. Οι προπονητές των δύο ομάδων, Σπύρος Σαμόλης και Αργύρης Κουβάρας αντίστοιχα, μίλησαν στην εκπομπή του EOK WebRadio με τους Αργύρη Παγαρτάνη και Δημήτρη Μελίσση. Αναλυτικά είπε:
Ο Σπύρος Σαμόλης είπε:
Για την κατάκτηση του πρωταθλήματος Ενώσεων U15: «Είναι δευτερεύουσας σημασίας οι κούπες. Γενικά σαν διοργάνωση στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Είχαμε την εικόνα πέρσι που έγινε στο “ΜΕΤΣ”, φέτος έγινε στο ΔΑΚ Γλυφάδας που είναι ανακαινισμένο, μας φιλοξένησε καταπληκτικά, το οργανωτικό κομμάτι ήταν εξαιρετικό. Όλα τα παιδιά χαρήκαν την εμπειρία και ήταν το επιστέγασμα της προσπάθειάς τους όλους αυτούς τους μήνες. Αυτό που έχω να πω για το αγωνιστικό κομμάτι είναι ότι τελειώνοντας την τελευταία μέρα ακόμη και στα παιδιά, νικητές ή χαμένοι δεν είχε καμία σημασία, υπήρχε ένα πλατύ χαμόγελο σε όλους, υπήρχε πολύ μεγάλη ικανοποίηση. Το είδαμε και στις δύο ηλικίες. Στους 2008 που ήταν οι παίδες, όπου και χάσαμε στον τελικό από τη μεικτή Νότου, τα παιδιά ήταν ικανοποιημένα. Σίγουρα υπήρχε μια μικρή απογοήτευση, αλλά έβλεπαν την γενικότερη εικόνα και αυτό είναι το πράγμα που είναι το πιο σημαντικό. Για τους 2009 εμείς βλέπαμε ότι υπήρχε μια πολύ καλή “μαγιά” στην αρχή της περιόδου, τον Σεπτέμβριο που ξεκινήσαμε να κάνουμε τις προπονήσεις μας. Έβγαλαν πάρα πολύ καλή εικόνα, πολύ όμορφο μπάσκετ και το ευχαριστήθηκαν και οι ίδιοι πάρα πολύ».
Για το ότι ομάδα από Ένωση κατακτά το πρωτάθλημα: «Η ομάδας της Ένωσης, η ΕΣΚΑΝΑ στην προκειμένη περίπτωση, είχε σίγουρα μεγαλύτερη ομοιογένεια και καλύτερη γνώση των προπονητών των παιδιών. Στις μεικτές, όπου σίγουρα υπήρχαν αρκετά παιδιά από διαφορετικές Ενώσεις, δεν υπήρχε 100% η ομοιογένεια, αλλά σίγουρα υπήρχε αρκετό ποσοτικό ταλέντο. Το βασικό ήταν ότι αυτά εξομοιώθηκαν στους αγώνες, είδαμε ανταγωνιστικά παιχνίδια και γενικά υπήρχαν μικρές διαφορές στα σκορ. Σίγουρα υπερισχύει η ομοιογένεια αντί της μιας προπόνησης που κάναμε την εβδομάδα στα κλιμάκια, αλλά σε τελική ανάλυση μετρούν εξίσου και τα δύο».
Για το αν υπάρχει προσπάθεια να γίνει το μπάσκετ πιο γρήγορο: «Ηλικιακά βέβαια, ναι. Σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό όσον αφορά τους παμπαίδες από την άποψη παιδιά ηλικίας του 2009 δεν θέλουμε ιδιαίτερα plays, μας αρέσει πιο πολύ η ταχύτητα και να πάμε σε συνεργασίες 2-3 παικτών όσον αφορά κάποια πράγματα που αφορούν το μπάσκετ. Εννοείται και στο παιδικό η γραμμή από το ξεκίνημα της όλης της προσπάθειας της προπονητικής ήταν αυτή. Όσο το δυνατόν να πάμε πιο γρήγορα, να πάμε σε transition, σε πολλές κατοχές, να είμαστε πιεστικοί στην άμυνα. Εκεί πέρα ήταν λίγο δύσκολο αυτό το κομμάτι. Δεν κρίνουμε τι είναι σωστό και τι λάθος, στο μπάσκετ όλα είναι σωστά και υπάρχουν διαφορετικές απόψεις. Δε μπορείς να το κρίνεις αυτό το πράγμα. Απλά κάποια παιδιά ήταν συνηθισμένα να παίζουν σε πιο ελεγχόμενο τέμπο, σε λίγο περισσότερα plays. Εμείς θέλαμε ουσιαστικά να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι πρέπει να παίξουν για να το ευχαριστηθούν, να βγάλουν όλο τα ταλέντο τους, να σουτάρουν χωρίς να σκέφτονται αν θα το χάσουν ή αν θα τους φωνάξει ο προπονητής. Προπονητικά πήγαμε να κάνουμε όσο λιγότερες παρεμβάσεις. Μπορούμε να πούμε ότι έστω και με την λιγότερη προπονητική παρέμβαση τα παιδιά το ευχαριστιούνται εξίσου, βγάζουν το αποτέλεσμα και τους αρέσει να πάμε σε αυτό το είδος του μπάσκετ».
Ο Αργύρης Κουβάρας μίλησε:
Για την κατάκτηση του πρωταθλήματος: «Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά όλων των ομάδων. Το σημαντικό σε αυτό το πανελλήνιο πρωτάθλημα Ενώσεων είναι να βγουν κάποια παιδιά μπροστά. Το σημαντικό είναι πρώτα απ’ όλα αυτά τα παιδιά να παίξουν αγώνες, να δουν πώς είναι ένα κλιμάκιο, να γνωρίσουν και να ακούσουν κι άλλους προπονητές, να αλληλοεπιδράσουν με άλλους αθλητές, ίσως καλύτερου επιπέδου και οι εθνικοί ομοσπονδιακοί προπονητές μας, που όλη μέρα δουλεύουν γι’ αυτό, να πάρουν κάτι ακόμα από αυτά τα παιδιά».
Για το τουρνουά: «Καταρχάς και ο κύριος Σαμόλης και ο κύριος Μπαστούνης στη ΕΣΚΑΝΑ έκαναν μια τρομερά εξαιρετική δουλειά, η οποία φάνηκε. Πολύ ανταγωνιστικές ομάδες, ωραία δομημένα σύνολα, με μεγάλη καρδιά όλα τα παιδιά. Εγώ είμαι με τον Νάσο Σταγκίδη. Εγώ αυτό που είδα την πρώτη μέρα πιο πολύ ήταν να γνωριστούμε. Σίγουρα ήταν άχαρο, σίγουρα είναι δύσκολο, είχε συμβεί και πέρσι. Σε αυτές τις περιπτώσεις έχει να κάνει σίγουρα με το πόσο προετοιμασμένα είναι τα παιδιά από τις ομάδες τους, από τους προπονητές τους. Εγώ θα επιμείνω ότι πρωταγωνιστές είναι τα παιδιά και οι προπονητές στους συλλόγους δομούν κατάλληλα τα παιδιά αυτά. Από ‘κει και πέρα, είναι ένας προθάλαμος να δουν σε μικρογραφία αυτά τα παιδιά και όσα παιδιά προχωρήσουν. Κάποια παιδιά μπορεί να μην είναι στην Εθνική Παίδων και να τα δούμε στην Εθνική Ανδρών. Η πρώτη μέρα ήταν κυρίως αναγνωριστική».
Για τη φιλοσοφία: «Τα παιδιά παίζουν με ένα μεγάλο “πρέπει”. Σε αυτές τις ηλικίες λείπει η διασκέδαση. Τα παιδιά πρέπει πρώτα να διασκεδάσουν. Τα παιδιά θα διασκεδάσουν όταν “μάχονται” στην πίσω πλευρά του γηπέδου και όταν “μάχονται” εκεί η ψυχολογία τους στην μπροστινή πλευρά γήπεδο είναι πολύ πιο εύκολη. Νομίζω ότι φάνηκε στον τελικό που είχε… καταιγισμό τριπόντων. Αυτό έχει να κάνει μάλλον με ότι τα παιδιά έπαιξαν πιο απελευθερωμένα και σίγουρα χαίρονται περισσότερο το transition μπάσκετ. Πρέπει να είναι σε ένα up-tempo παιχνίδι, απλά πρέπει έτσι να δομηθούν όλες οι ηλικίες. Νομίζω ότι είμαστε στην σωστή κατεύθυνση όλοι».
Για τους ομοσπονδιακούς προπονητές: «Έχει γίνει μια πολύ συντονισμένη μεγάλη δουλειά τα τελευταία 3 χρόνια που “ανοίγουμε” τις ηλικίες προς τα κάτω. Όλοι οι ομοσπονδιακοί και όλοι οι περιφερειακοί προπονητές έχουμε μπει σε έναν κοινό παρονομαστή σιγά-σιγά».